Archeologie in Dordrecht

Op deze website vind je alles over archeologie in Dordrecht: van onderzoeksrapporten tot verhalen over middeleeuwse voorwerpen. En natuurlijk ook over de voor dit gebied zo belangrijke Sint Elisabethsvloed.

Vooralsnog gaat de geschiedenis op het Eiland van Dordrecht terug tot en met de IJzertijd (800-0 v. Chr.) en mogelijk tot en met de Bronstijd (2000-800 v. Chr.). Of er daarvóór ook al mensen woonden is nog niet bekend. In ieder geval was hier in de Romeins-Germaanse tijd (0-450 na Chr.) bewoning en trok aan het eind van deze periode niet iedereen weg. De dorpen in dit gebied, inclusief Thuredrith (nu Dordrecht), ontstonden rond het jaar 1000, toen de West-Friese graven het moerasachtige gebied lieten ontginnen. Uit al deze perioden komen we archeologische sporen en vondsten tegen.

In de Dordtse binnenstad zorgen de goede bodemomstandigheden ervoor dat naast keramiek, metaal en glas, ook hout, bot, leer en zelfs textiel goed bewaard blijven. Luchtdicht verpakt onder soms meters ophogingen, blijven zelfs bouwsporen en gebruiksvoorwerpen van organische aard eeuwenlang bewaard in de natte ondergrond. 

Ook buiten de historische stadskern, in het middeleeuwse buitengebied, blijven archeologische resten meestal goed bewaard. Maar de bodemopbouw is hier als gevolg van de Sint Elisabethsvloed (1421-1424) heel anders. Het rivierwater had na de vloed honderden jaren vrij spel en dekte het middeleeuwse landschap af met kleiig en zandig slib. Verdronken dorpen verdwenen zo van de kaart. Totdat archeologen er soms delen van terugvinden.